“Onze veldbonen moeten uit de anonimiteit komen”

“Op 65 hectare teel ik aardappelen, uien, suikerbieten, granen en veldbonen. Ik nam het over van mijn ouders, met wie ik in de jaren ’90 verhuisde van Wateringen naar Flevoland. Ik beheer daarnaast een collectief agrarisch natuurbedrijf van 50 hectare, waar we natuurinclusief telen. Daar doen we ook proeven naar bijvoorbeeld tripsbestrijding.”

“Dat ik het hele jaar blij kan zijn. Na de winter kijk ik ernaar uit om in het voorjaar opnieuw te zaaien. En in de zomer en het najaar zie ik bij het oogsten resultaat van alle inspanningen. Dat is prachtig.”

“Het is moeilijk om te voldoen aan de telkens veranderende regelgeving. Zo kocht ik zes jaar geleden de nieuwste spuit die er toen was. Inmiddels heb ik alweer drie keer een aanpassing gedaan om te voldoen aan de regels op het gebied van emissie en spuitdoppen. Ook het beleid rondom akkerranden, spuitvrije zones en nitraatrichtlijn verandert telkens. Regels buitelen over elkaar heen.”

“De Sectie Teelt bespreekt vooral het gezamenlijke onderzoek. Het gaat om boerengeld, waar hard voor is gewerkt. Het is heel belangrijk om dat geld goed en efficiënt in te zetten voor nieuw onderzoek dat een probleem van de sector oplost. Met kennis die boeren vooruithelpt. Daarom is het goed dat wij als akkerbouwers daar zelf richting aan geven.”

“Het is van belang dat we als akkerbouwketen gezamenlijk dezelfde kant op bewegen. Daarom is de hele keten in het bestuur van BO Akkerbouw vertegenwoordigd, van telers tot en met de verwerkende industrie. Als primaire sector zitten we graag aan tafel. Er moet namelijk niet over ons worden gepraat, maar mét.”

“Ik ben voorzitter van de vorig jaar opgerichte producentenorganisatie Eiwitboeren. Wist je dat er naast veldbonen en lupine ook bruine bonen en zelfs vuurbonen in Nederland worden geteeld? Met de Bean Deal wil de overheid de teelt van plantaardig eiwit voor humane consumptie in Nederland stimuleren. De afzet organiseren is echter nog belangrijker. Wij zitten met partijen aan tafel om een sterke verwerkingsketen te bouwen. Om een goede prijs te krijgen, is het een voorwaarde dat onze lokaal geteelde bonen uit de anonimiteit komen. Wij lijken bij retailers gehoor te vinden. Zij willen steeds vaker lokaal sourcen. Ook omdat consumenten zich steeds bewuster zijn waar hun voedsel vandaan komt.”

Lees ook: Ruimte voor de Nieuwe Akker – Perspectieven van de Nederlandse akkerbouw

“De akkerbouw zal in de toekomst nog beter inspelen op lokale behoeften, zoals de teelt van plantaardig eiwit. Ik verwacht verder dat de biologische en gangbare teelt meer naar elkaar toegroeien. De gangbare telers willen namelijk duurzaam produceren met zo min mogelijk residuen. Toelating van biologische middelen is voor beide sectoren essentieel.”

“We kunnen gelukkig weer het land op na een lange natte periode. Het wintergraan was daarvoor al binnen, het laatste zomergraan is nu aan beurt. Deze week ga ik ook mest uitrijden en een groenbemester zaaien. En vandaag ga ik met de hand een emmer tafelaardappelen oogsten. Ik poot altijd een rijtje Inova’s, waarvan ons gezin en mijn ouders het hele jaar eten.”

“Met het gezin eten we zes van de zeven dagen aardappelen: gekookt, gebakken of als frites. Inova’s vinden we heerlijk. Mijn ouders teelden die vroeger al in het Westland, dus we zijn aan de smaak gewend.”